ریدایرکت چاپ

ریدایرکت چیست؟

ریدارکت به معنای راهنمایی به مکان جدید است. در اینترنت، ریدارکت Redirect مترادف است با انتقال بازدیدکننده به مکان جدید. به عبارت دیگر هر زمان شخص یا نرم افزاری به آدرسی وارد شود که ما نمی خواهیم، آن شخص یا نرم افزار را به آدرس جدید منتقل می کنیم. مدیران سایت به خصوص در ارتباط با ” رعایت اصول سئو ” همواره با ریدایرکت آدرس صفحات مختلف سایت سرو کار دارند از این رو این آموزش با هدف آشنایی کامل شما با مفهوم ریدایرکت و دستورات آن نوشته شده است.

موارد کاربرد و استفاده از دستورات ریدایرکت

یکی از موارد رایج استفاده از ریدارکت زمانی است که آدرس تمام یا برخی صفحات سایت تغییر یافته و خزنده های موتورهای جستجوگر و کاربران سایت به آدرس های قدیمی وارد می شوند و ما می خواهیم آن ها را به آدرس های جدید هدایت کنیم. یکی دیگر از موارد رایج، استفاده از دستورات ریدایرکت زمانی است که برای یک صفحه از سایت، چندین آدرس متفاوت وجود داشته باشد و به دلیل مشکل محتوای چندگانه یا Duplicate Content در سئو ، مجبوریم آدرس های اضافی را بر روی آدرس اصلی ریدایرکت کنیم.

لازم به ذکر است، ریدایرکت صفحات را می توان به دو حالت کلی طبقه بندی نمود. در حالت نخست، تمام صفحات سایت به آدرس های جدید تغییر یافته اند. نظیر زمانی که سایت به دامنه جدیدی منتقل شده یا ساختار پیوند یکتای تمام لینک های سایت را تغییر داده ایم. در این حالت با استفاده از یک دستور کلی، تمام صفحات سایت را به آدرس های جدید منتقل می کنیم. در حالت دوم، تنها یک یا برخی از آدرس های صفحات سایت تغییر یافته است که در این حالت باید برای هر آدرس، یک دستور ریدایرکت مجزا تعریف شود.

انواع ریدایرکت – تفاوت ریدایرکت ۳۰۱ و ۳۰۲

ریدایرکت انواع متفاوتی دارد که از هر نوع آن هدف خاصی دنبال  می شود. در این آموزش از میان انواع رایج ریدایرکت، فقط به دو نوع کاربردی و مفید آن یعنی ریدایرکت ۳۰۱ و ریدایرکت ۳۰۲ می پردازیم. هر دو نوع ریدایرکت ۳۰۱ و ریدایرکت ۳۰۲ ، مشابه هم عمل می کنند و در هر دو نوع، هم کاربر و هم خزنده های موتورهای جستجوگر از آدرس قدیم به آدرس جدید منتقل می شوند. اما ریدایرکت ۳۰۱ به معنی انتقال دائم و همیشگی است در حالی که ریدایرکت ۳۰۲ به معنی انتقال موقت است.

فرض کنید آدرس یکی از صفحات سایت شما که روزانه بازدیدهای زیادی از گوگل و سایر موتورهای جستجوگر به آن وارد می شود تغییر می کند. در این حالت با استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ ، آدرس قدیم را بر روی آدرس جدید ریدایرکت می کنیم تا هم بازدیدکنندگان و خزنده های موتورهای جستجوگر را به آدرس جدید هدایت کنیم و هم اینکه به موتورهای جستجوگر بفهمانیم که آدرس قدیمی برای همیشه به آدرس جدید تغییر کرده است و باید ارزشی که برای آدرس قدیم قائل بوده اند را به آدرس جدید منتقل کنند و در دیتابیس شان، آدرس جدید را جایگزین آدرس قدیمی کنند.

در مثال بعدی، فرض کنید به دلایلی مجبورید برای مدت کوتاهی یکی از صفحات ارزشمند سایتتان را از دسترس خارج کنید. در این صورت ورودی های گوگل به آن صفحه و همچنین خزنده های گوگل، به ارور ۴۰۴ (به معنی حذف شدن صفحه از سایت) مواجه می شوند و موتورهای جستجوگر پس از مدت بسیار کوتاهی، لینک آن صفحه را از دیتابیس خود حذف می کنند. بعد از آنکه دوباره آن صفحه را فعال کنید، آن صفحه ارزشمند، ارزش خود را نزد موتورهای جستجوگر از دست داده و دیگر به ارزش اول خود و ورودی هایی که به همراه داشت باز نمی گردد!

برای پیشگیری از بروز چنین اتفاقاتی، کافیست زمانی که یک صفحه از سایت را بطور موقت از دسترس خارج می کنید، آن صفحه را بر روی آدرس دیگری ریدایرکت ۳۰۲ کنید. در این صورت کاربران و خزنده هایی که به آن صفحه وارد می شوند، به صفحه ای که شما معین کرده اید منتقل می شوند اما به دلیل استفاده از ریدایرکت ۳۰۲، به موتورهای جستجوگر فهمانده اید که این صفحه بطور موقت به آدرس دیگری منتقل شده. پس ارزش صفحه در خود آن صفحه باقی می ماند و به آدرسی که بر روی آن ریدایرکت شده منتقل نمی گردد و هر زمان که آن صفحه دوباره آنلاین شود، ارزش قدیم خود را حفظ نموده است.

تذکرات مهم در ارتباط با تفاوت ریدایرک ۳۰۱ و ۳۰۲

هیچ گاه نباید این دو نوع ریدایرکت را بجای هم استفاده نمود. اگر صفحه ای از سایت شما برای همیشه حذف می شود، به هیچ عنوان نباید از ریدایرکت ۳۰۲ استفاده کنید. استفاده از ریدایرکت ۳۰۲ سبب می شود که ارزش صفحه ای که حذف شده به صفحه ای که بر روی آن ریدایرکت شده منتقل نگردد و پس از مدتی موتورهای جستجوگر به دلیل آنکه آن صفحه دیگر آنلاین نشده، آن را از دیتابیس شان حذف می کنند و آن صفحه و ارزشی که دارد برای همیشه از بین می رود! در حالی که می توانستید با استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ ، بخشی از ارزشش را به یک صفحه دیگر از سایت منتقل کنید.

همچنین باید تذکر جدی دهم که نباید صفحه خطای ۴۰۴ سایت را ریدایرکت کنید. یکی از اشتباهات رایج بسیاری از وبمستران این است که از طریق کدهای اچ تی اکسس یا دستورات پی اچ پی یا نصب افزونه، صفحه خطای ۴۰۴ سایت را بر روی ایندکس یا هر آدرس دیگری ریدایرکت ۳۰۱ می کنند. این اشتباه بسیار بسیار بزرگی است و به سئوی سایت شما صدمه می زند. هرگز دچار چنین اشتباهی نشوید و هرگز نگذارید طراح یا مشاور سئوی سایت شما چنین دستوراتی بر روی سایت شما اضافه کرده یا افزونه ای با این مضمون برای شما نصب کند.

همچنین دقت کنید که ریدایرکت صفحات حذف شده بر روی ایندکس هم اشتباه بزرگی است. نخست اینکه موتورهای جستجوگر هوشمند شده اند و ارزش صفحه ای که حذف شده را به ایندکس سایت منتقل نمی کنند. ارزش گذاری ایندکس سایت شرایط بسیار خاصی دارد و موتورهای جستجوگر به همین سادگی ارزش ایندکس سایت را کم یا زیاد نمی کنند! با انجام این کار فقط ارزش صفحه حذف شده را به هدر می دهید. دوم آنکه ورودی های گوگل به دنبال محتوای خاصی در آن صفحه از سایت شما هستند. با ریدایرکت ۳۰۱ صفحه حذف شده بر روی صفحه ای مشابه با همان مضمون، بخشی از ارزش صفحه قدیمی را به صفحه جدید منتقل می کنید و در عین حال کاربری که وارد شده را به صفحه ای مشابه با همان مضمون هدایت می کنید و کاربر را در سایت حفظ می کنید. در حالی که اگر کاربر از صفحه حذف شده به ایندکس منتقل شود، بلافاصله سایت را بسته و در نتایج جستجو به دنبال سایت دیگری می رود.

تفاوت ریدایرکت ۳۰۲ و ریدایرکت ۳۰۷

اینترنت بر پایه پروتکل HTTP سر واژه عبارت HyperText Transfer Protocol بنا نهاده شده است که نحوه عملکرد لینک ها در فضای مجازی را دیکته می کند. این پروتکل دارای  دو ورژن ۱.۰ و ۱.۱ است. ریدایرکت ۳۰۲ در دو ورژن عمل می کند. در ورژن ۱.۰ به صورت کد وضعیت “Moved Temporarily” به معنی انتقال موقت و در ورژن ۱.۱ به صورت کد وضعیت “Found” به معنای یافت شده در مکان دیگر به صورت موقت، به درخواست ارسالی توسط مرورگر پاسخ می دهد. اما ریدایرکت ۳۰۷ فقط در ورژن ۱.۰ عمل کرده و به صورت کد وضعیت “Moved Temporarily” به درخواست ارسالی پاسخ می دهد. به عبارت دیگر ریدایرکت ۳۰۷ در واقع نیمی از ریدارکت ۳۰۲ است و بهتر است همیشه از ریدایرکت ۳۰۲ استفاده کنید.